Er is alleen maar nu. Dat lijkt alledaags en soms kortzichtig, toch is een bewuste ervaring en dus de werkelijkheid van het leven altijd nu. Natuurlijk beïnvloeden de keuzes die we nu maken een later nu dichtbij of ver weg. Maar die keuzes komen vaak tot stand omdat we afgeleid raken door allerlei gedachten. Gedachten over hoe het zou kunnen of moeten zijn. Vaak omdat we het oneens zijn met onze ervaring van het huidige nu.

Het gevolg is dat we veel minder tevreden zijn dan we zouden kunnen zijn. We waarderen vaak pas wat we hebben als we het weer kwijt zijn. We hunkeren naar ervaringen, dingen en relaties, en als we die eenmaal hebben, willen we weer wat anders. We vinden dat we te weinig aan onze trekken komen, we oordelen, gaan vergelijken, hebben verwachtingen en blijven verlangen.

Onze vaardigheden om aandacht te richten op het nu zijn bepalend voor de kwaliteit van alles wat we doen. Dit subtiele vermogen bepaalt ons welbevinden. De voornaamste vijand van het richten van aandacht is de diep ingesleten gewoonte om afgeleid te raken door gedachten.

Regelmatig oefenen met het richten van aandacht kan ervoor zorgen dat elk opkomend beeld, idee, of stukje taal verdwijnt zonder dat het een spoor nalaat, als een scheepje dat voorbij vaart. Wat overblijft, is het bewustzijn zelf, plus de aanwezige dingen die je ziet, de geluiden, sensaties en gedachten die elk moment in het nu verschijnen en veranderen.

Zondagtekst, vrij naar Harris, vandaag begint de Core Management Training in Heeze, het is mooi weer en een aandachtsoefening in een rustige omgeving levert veel op.